Ballada changgańska, część I ( 長干行其一 ) Li Bai 李白

Ballada changgańska, część I (長干行其一)

Li Bai 李白

Włosy mi jeszcze nie skrywały czoła,
Ty przybywałeś na koniu z bambusa,
Zielone śliwki rzucając dokoła.
Mieszkając przecież od dziecka w Changganie,
Obcy nam wstyd był i niedowierzanie.

Wyszłam za ciebie w swym czternastym roku;
Bałam się wtedy do ciebie uśmiechnąć,
Spuszczałam głowę i na każdym kroku
W kąt się chowałam. Ty ciągle krzyczałeś.
Pytałeś, pragnąc wydobyć coś ze mnie,
Lecz ja milczałam ― wszystko nadaremnie.

Rozpogodziłam się, gdy minął rok.
Po dni ostatnie twoja chcę być cała
I trwać przy tobie, choćby nie wiem co.
Po cóż innego ja bym szukać miała?
Szesnaście lat mi było, gdyś wyruszył
W podróż daleką na Jangcy przełomy.
W czerwcu nie wolno rzeki lekceważyć:
Małp krzyk żałosny ― nurt wód niewiadomy.

Ślady pod bramą dawno mchem zarosły,
Mech jak tęsknota ― nic go nie wymiecie.
Liście z drzew lecą, ach ten wiatr jesienny ―
Cóż tego roku przynosi go w lecie?
Żółte motyle (a wrzesień już w pełni)
Fruwają sobie parami w ogródku.
Gdy na to patrzę, serce mi się kraje;
Chyba mi przyjdzie postarzeć się w smutku.

Wcześniej czy później, gdy z Sanba wyjedziesz,
Uprzedź mnie proszę w swym liście, mój książę,
A ja wybiegnę tobie na spotkanie,
Aż do samego Changfengsha podążę.

Tekst oryginalny dostępny w Wikiźródłach: 長干行

Tłumaczenie z języka chińskiego: Jarek Zawadzki

W literaturze zachodniej za autora tego wiersza jest (czasami) błędnie uznawany Ezra Pound, który wiersz ten tylko przetłumaczył na podstawie notatek nieżyjącego już wówczas amerykańskiego japonisty Ernesta Fenollosy. Wersja Pounda zatytułowana jest A River-Merchant’s Wife: A Letter. Pound podał wprawdzie autora utworu, ale w wymowie japońskiej: Rihaku ― czemu trudno się dziwić, wszak Pound tłumaczył przecież przekłady Fenellosy, który był japonistą.